روانشناسی اجتماعی
میر حمید صالحیان؛ رویا حسین زاده پیغان
چکیده
هدف این پژوهش بررسی تأثیر سبک تدریس در تربیت بدنی بر رفتارهای اجتماعی و ضداجتماعی کودکان بود. برای این پژوهش از روش توصیفی- همبستگی استفاده شد. شرکت کنندگان در پژوهش حاضر 384 دانش آموز مقطع ابتدایی (میانگین سنی 17/9 سال) شامل 192 پسر و 192 دختر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه معلم ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی تأثیر سبک تدریس در تربیت بدنی بر رفتارهای اجتماعی و ضداجتماعی کودکان بود. برای این پژوهش از روش توصیفی- همبستگی استفاده شد. شرکت کنندگان در پژوهش حاضر 384 دانش آموز مقطع ابتدایی (میانگین سنی 17/9 سال) شامل 192 پسر و 192 دختر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه معلم به عنوان بافت اجتماعی (TASC)، پرسشنامه جو ورزشی (SCQ) و مقیاس رفتارهای اجتماعی و ضد اجتماعی در ورزش استفاده شد.. برای تحلیل داده ها ز آزمون همبستگی و روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که حمایت نیاز درک شده مستقیماً بر رفتارهای اجتماعی تأثیر می گذارد. علاوه بر این، نیاز درک شده خنثی کننده رفتارهای اجتماعی غیرمستقیم است. علاوه بر این، نیاز درک شده به طور غیرمستقیم بر رفتارهای ضد اجتماعی تأثیر می گذارد. در نهایت، خنثی کردن نیاز درک شده مستقیماً بر رفتارهای ضد اجتماعی تأثیر می گذارد. این یافته ها نشان می دهد که نیاز به سبک تدریس حمایتی منجر به افزایش رفتارهای اجتماعی و کاهش رفتارهای ضد اجتماعی در کلاس تربیت بدنی در کودکان می شود.
روانشناسی اجتماعی
زهرا عزتی عرب
چکیده
اگرچه برخی از عوامل مؤثر بر مشارکت کودکان در فعالیت بدنی و ورزش به خوبی شناخته شده است، اما عوامل اجتماعی مهم مؤثر بر مشارکت کودکان در فعالیت بدنی و ورزش به درستی شناسایی نشده است. در این پژوهش با هدف طراحی مدلی از عوامل اجتماعی مؤثر بر مشارکت کودکان در فعالیت بدنی و ورزش انجام شد. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بر ...
بیشتر
اگرچه برخی از عوامل مؤثر بر مشارکت کودکان در فعالیت بدنی و ورزش به خوبی شناخته شده است، اما عوامل اجتماعی مهم مؤثر بر مشارکت کودکان در فعالیت بدنی و ورزش به درستی شناسایی نشده است. در این پژوهش با هدف طراحی مدلی از عوامل اجتماعی مؤثر بر مشارکت کودکان در فعالیت بدنی و ورزش انجام شد. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر توصیفی – همبستگی بر اساس روش معادلات ساختاری می باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 384 دانش آموز بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. عوامل اجتماعی مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین، حمایت اجتماعی، شایستگی اجتماعی و پذیرش اجتماعی با استفاده از پرسشنامه های استاندارد اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین، حمایت اجتماعی، شایستگی اجتماعی و پذیرش اجتماعی تأثیر معنیداری بر انگیزه داشتند. همچنین انگیزه تأثیر معناداری بر قصد فعالیت بدنی داشت (628/3=T). در نهایت، تمایل به فعالیت بدنی تأثیر معنیداری بر فعالیت بدنی داشت (189/5=T). این نتایج نشان می دهد که عوامل اجتماعی را می توان در فرآیند مشارکت کودکان در فعالیت بدنی و ورزش در نظر گرفت. در این زمینه نقش والدین، معلمان تربیت بدنی و دوستان بسیار مهم است.
روانشناسی نابهنجاری
میرحمید صالحیان؛ رویا حسین زاده پیغان؛ فروغ شفائیان فرد؛ صدیقه خواجه افلاطون مفرد
چکیده
تأثیر تصویرسازی حرکتی و تمرین بدنی بر یادگیری حرکتی در افراد مبتلا به ADHD بسیار کم مورد توجه قرار گرفت. بنابراین، در مطالعه حاضر، هدف ما بررسی تأثیر تصویرسازی حرکتی و تمرین بدنی بر عملکرد و یادگیری پرتاب دارت در نوجوانان مبتلا به ADHD بود. تحقیق حاضر مبتنی بر رویکرد علی-مقایسه ای بود. شرکت کنندگان شامل 60 نوجوان مبتلا به ADHD (محدوده سنی 12 ...
بیشتر
تأثیر تصویرسازی حرکتی و تمرین بدنی بر یادگیری حرکتی در افراد مبتلا به ADHD بسیار کم مورد توجه قرار گرفت. بنابراین، در مطالعه حاضر، هدف ما بررسی تأثیر تصویرسازی حرکتی و تمرین بدنی بر عملکرد و یادگیری پرتاب دارت در نوجوانان مبتلا به ADHD بود. تحقیق حاضر مبتنی بر رویکرد علی-مقایسه ای بود. شرکت کنندگان شامل 60 نوجوان مبتلا به ADHD (محدوده سنی 12 تا 17 سال) بودند که به طور تصادفی و مساوی در چهار گروه 1) تصویرسازی حرکتی، 2) تمرین بدنی، 3) ترکیبی از تصویرسازی حرکتی و تمرین بدنی، و 4) کنترل قرار گرفتند. تکلیف حرکتی شامل پرتاب دارت بود که در آن نمره دقت به عنوان متغیر وابسته اندازه گیری شد. آزمودنی ها پیش آزمون (ده پرتاب) و آزمون یادداری (ده پرتاب) را انجام دادند. برای تحلیل دقت پرتاب از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که همه گروهها در پیشآزمون نمرات پرتابی مشابهی داشتند، اما در آزمون یادداری، گروه ترکیبی بهطور معنیداری نمرات پرتابی بهتری نسبت به سایر گروهها داشت. علاوه بر این، گروه تمرین بدنی امتیازات پرتابی بهتری نسبت به گروه تصویرسازی حرکتی و کنترل داشت. در نهایت، گروه تصویرسازی حرکتی نمرات پرتابی بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند. افراد مبتلا به ADHD از تصویرسازی حرکتی سود می برند، که نشان می دهد مکانیسم های لازم برای یادگیری مهارت های جدید از طریق تصویرسازی حرکتی را دارند. همچنین ترکیبی از تصویرسازی حرکتی و تمرین بدنی استراتژی بهتری برای یادگیری مهارت های حرکتی جدید خواهد بود.
روانشناسی اجتماعی
رویا حسین زاده پیغان؛ میرحمید صالحیان؛ صدیقه خواجه افلاطون؛ فروغ شفائیان فرد
چکیده
یکی از ناتوانی هایی که به ندرت در زمینه یادگیری مشاهده ای بررسی شده است، اوتیسم است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تماشای مدل ویدیویی با سطوح مختلف مهارتی بر یادگیری مهارت بسکتبال در نوجوانان مبتلا به اوتیسم است. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع علی-مقایسه ای است. آزمودنی های این تحقیق شامل 60 نوجوان مبتلا به اوتیسم با دامنه سنی 13 تا 18 سال ...
بیشتر
یکی از ناتوانی هایی که به ندرت در زمینه یادگیری مشاهده ای بررسی شده است، اوتیسم است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر تماشای مدل ویدیویی با سطوح مختلف مهارتی بر یادگیری مهارت بسکتبال در نوجوانان مبتلا به اوتیسم است. روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع علی-مقایسه ای است. آزمودنی های این تحقیق شامل 60 نوجوان مبتلا به اوتیسم با دامنه سنی 13 تا 18 سال بودند که به طور تصادفی و مساوی در سه گروه مدل ماهر، مدل مبتدی و کنترل تقسیم شدند. تکلیف حرکتی شامل پرتاب بسکتبال بود که در آن نمره دقت پرتاب به عنوان متغیر وابسته اندازهگیری شد. آزمودنی ها پیش آزمون (شامل ده پرتاب)، مرحله اکتساب (شامل 5 بلوک تمرینی 10 پرتابی) و آزمون یادداری (شامل ده پرتاب) را انجام دادند. آزمودنیهای گروههای مشاهده، مدلهای مربوطه خود را پنج بار قبل از هر بلوک تمرینی تماشا کردند. برای تجزیه و تحلیل دقت پرتاب از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که گروه ویدئویی مبتدی در مرحله اکتساب و آزمون یادداری امتیازات پرتابی بهتری نسبت به گروه های مدل ویدئویی ماهر و گروه کنترل داشتند. همچنین، گروه ماهر در مرحله اکتساب و آزمون یادداری، نمرات پرتابی بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که افراد مبتلا به اوتیسم از تماشای مدل ویدیویی برای یادگیری مهارت پرتاب بسکتبال سود می برند. این نتیجه ممکن است نشان دهد که این افراد مکانیسم های لازم را برای یادگیری مهارت های جدید از طریق مشاهده ویدیویی دارند.